 | ||
| Γυναίκες της Πίνδου, Παύλος Βρέλλης, Κέρινα ομοιώματα |
Μεγάλη
στάθηκε η προσφορά της Ελληνίδας Γυναίκας, σ' όλους τους αγώνες του
Έθνους. Παντού και πάντοτε πρωταγωνιστεί στα μεγάλα γεγονότα της
Ιστορίας, σε στεριά και θάλασσα. Έτσι, την ξαναβλέπουμε στο δύσκολο
τούτο πόλεμο του 1940. Η συγκινητική προσφορά, ήταν αυθόρμητη και
αυτόβουλη.
Αυτές οι αγρότισσες των κακοτράχαλων Ηπειρωτικών βουνών, από το Ζαγόρι, το Πωγώνι, τη Φούρκα, τον Πεντάλοφο, τον Επτάλοφο, τη Βούρμπιανη, την Αγία-Παρασκευή, χωριά της Δυτικής Μακεδονίας,... έδειξαν με την αξιοσύνη και την λεβεντογέννα καρδιά τους, τι θα πει Ελληνίδα. Αψήφησαν το κρύο, τη βροχή, τον αέρα, το χιόνι και τον πάγο· αλλά και τις οβίδες, τις εχθρικές σφαίρες, τα αεροπλάνα. Έταξαν τον εαυτό τους, να προσφέρουν σε μια δύσκολη στιγμή στο φαντάρο-πολεμιστή, όχι μόνο τρόφιμα και ρούχα, αλλά και πολεμοφόδια (ακόμη και όπλα και οβίδες), μιας που κανένα μεταγωγικό, ούτε καν μουλάρια, δε μπορούσε να τα μεταφέρει εκεί.
Ατέλειωτες φάλαγγες από κορίτσια, νέες και γριές, σκαρφάλωναν σε υψόμετρο πολύ πάνω από 2.000 μέτρα και όταν γύριζαν μετέφεραν τραυματίες. Ριγούσαν από συγκίνηση οι μαχητές μας, όταν έβλεπαν τις φάλαγγες αυτές να αναρριχώνται στα πιο απρόσιτα μέρη, κάτω από ασταμάτητες βροχές, μέσα σε χιονοθύελλες και βοριάδες. Ξάφνιασε τον κόσμο ολόκληρο ο ηρωισμός, η πίστη, η τόλμη, το θάρρος και η αντοχή των γυναικών, που κουβαλούσαν στους ώμους τους την Ελλάδα. Τα κατορθώματά τους, με θαυμασμό και σεβασμό θα τα θυμόμαστε.
Αυτές οι αγρότισσες των κακοτράχαλων Ηπειρωτικών βουνών, από το Ζαγόρι, το Πωγώνι, τη Φούρκα, τον Πεντάλοφο, τον Επτάλοφο, τη Βούρμπιανη, την Αγία-Παρασκευή, χωριά της Δυτικής Μακεδονίας,... έδειξαν με την αξιοσύνη και την λεβεντογέννα καρδιά τους, τι θα πει Ελληνίδα. Αψήφησαν το κρύο, τη βροχή, τον αέρα, το χιόνι και τον πάγο· αλλά και τις οβίδες, τις εχθρικές σφαίρες, τα αεροπλάνα. Έταξαν τον εαυτό τους, να προσφέρουν σε μια δύσκολη στιγμή στο φαντάρο-πολεμιστή, όχι μόνο τρόφιμα και ρούχα, αλλά και πολεμοφόδια (ακόμη και όπλα και οβίδες), μιας που κανένα μεταγωγικό, ούτε καν μουλάρια, δε μπορούσε να τα μεταφέρει εκεί.
Ατέλειωτες φάλαγγες από κορίτσια, νέες και γριές, σκαρφάλωναν σε υψόμετρο πολύ πάνω από 2.000 μέτρα και όταν γύριζαν μετέφεραν τραυματίες. Ριγούσαν από συγκίνηση οι μαχητές μας, όταν έβλεπαν τις φάλαγγες αυτές να αναρριχώνται στα πιο απρόσιτα μέρη, κάτω από ασταμάτητες βροχές, μέσα σε χιονοθύελλες και βοριάδες. Ξάφνιασε τον κόσμο ολόκληρο ο ηρωισμός, η πίστη, η τόλμη, το θάρρος και η αντοχή των γυναικών, που κουβαλούσαν στους ώμους τους την Ελλάδα. Τα κατορθώματά τους, με θαυμασμό και σεβασμό θα τα θυμόμαστε.
Στίχοι:
Πυθαγόρας
Μουσική:
Γιώργος Κατσαρός| Μαρινέλλα |
Γυναίκες Ηπειρώτισσες
μέσα στο χιόνι πάνε
κι οβίδες κουβαλάνε
θεέ μου τι τις πότισες
και δεν αγκομαχάνε
Γυναίκες Ηπειρώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δε ρώτησες
ποιον πας να κατακτήσεις
Γιαννιώτισσες Σουλιώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δε ρώτησες
ποιον πας να κατακτήσεις
Γυναίκες απ’ τα σύνορα
κόρες γριές κυράδες
φωτιά μες τους βοριάδες
εσείς θα είστε σίγουρα
της λευτεριάς μανάδες
Γυναίκες Ηπειρώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δε ρώτησες
ποιον πας να κατακτήσεις
Γιαννιώτισσες Σουλιώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δε ρώτησες
ποιον πας να κατακτήσεις
πηγή: http://www.vrellis.gr/, stixoi.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε μας το παραμυθοσχόλιό σας!